Quod iam a me expectare noli. Quid est enim aliud esse versutum? Quis non odit sordidos, vanos, leves, futtiles? Fatebuntur Stoici haec omnia dicta esse praeclare, neque eam causam Zenoni desciscendi fuisse. Eam si varietatem diceres, intellegerem, ut etiam non dicente te intellego; Sin tantum modo ad indicia veteris memoriae cognoscenda, curiosorum.

Gloriosa ostentatio in constituendo summo bono. Ut optime, secundum naturam affectum esse possit. Ratio quidem vestra sic cogit. Hoc etsi multimodis reprehendi potest, tamen accipio, quod dant. Illud dico, ea, quae dicat, praeclare inter se cohaerere. Uterque enim summo bono fruitur, id est voluptate. Cum salvum esse flentes sui respondissent, rogavit essentne fusi hostes. Prioris generis est docilitas, memoria.